Pocztówka „Szczęśliwy dzień zwycięstwa!”

Przyszedł nowy list do naszej konkurencji Olga Kiseleva z Iskitim Obwodu Nowosybirskiego.

„9 maja nasz kraj będzie obchodził 70. rocznicę zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945.

1418 dni i nocy - droga do Wielkiego Zwycięstwa. Wojna dotknęła każdą rodzinę. Dziadkowie, ojcowie, synowie i córki poszli na przód.

Mój dziadek - Postoy Georgy Fedorovich (05.10.1908 - 04.04.1979) - pochodzi z terytorium Ałtaju, wioski Komarikha, obwód beloglazowski. Przed wojną pracował jako weterynarz w państwowej farmie Pyatini w obwodzie maslińskim obwodu nowosybirskiego. We wrześniu 1941 r. Jego dziadek został powołany na front. W punkcie zbiórki w Nowosybirsku otrzymał rezerwację i wysłano do pracy w gospodarstwie zależnym. W dzielnicy Iskitimsky zorganizowano punkt do karmienia koni. Źrebaki zostały przywiezione z Buriacji i Mongolii do tego miejsca, tutaj zostały nakarmione i wysłane na front. W tym momencie mój dziadek pracował jako lekarz weterynarii.

Kartkę dedykuję dziadkowi, który walczył z przodu i pracował z tyłu. Wieczna pamięć dla nich!!!

Do produkcji pocztówek potrzebujesz materiałów:

- kolorowy papier (zielony, czerwony, pomarańczowy, beżowy);
- klej;
- nożyczki;
- czarny flamaster;
- kwiaty lub serwetki do ich produkcji.

1. Złóż arkusz zielonego papieru na pół - to będzie podstawa karty.

2. Na kartce czerwonego papieru piszemy lub drukujemy na drukarce „MAJ 9”. Ostrożnie wytnij cyfry i litery nożyczkami do paznokci.

3. Z pomarańczowego papieru wykonujemy wstążkę St. George, rysując trzy paski czarnym flamastrem.

4. Na beżowej ulotce drukujemy gratulacje i zdjęcia dotyczące Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Gratulacje i zdjęcia są wycinane wzdłuż konturu.


5. Po prawej stronie karty wklejamy gratulacje.


6. Wklejamy zdjęcia z przodu karty.


7. Odległość między zdjęciami uszczelniamy wstążką St. George.

8. Napis „MAJ 9” znajduje się na górnym obrazku.

9. Dekorujemy kartę kwiatami.

Nikt nie jest zapomniany i nic nie jest zapomniane -
Płonący napis na bloku granitu.
Wyblakłe liście bawi wiatr
I zasypiając zimne wieńce ze śniegu.
Ale jak ogień, u stóp jest goździk.
Nikt nie jest zapomniany i nic nie jest zapomniane.