Pimenova Anzhelika Vladimirovna, metodolog MBUK „Centrum rozwoju rzemiosła i turystyki ludowej” Spasski rejon regionu Niżnego Nowogrodu.
Nasza dzielnica Spassky, historia
W okresie NEP w Nowym Usadzie w regionie Spaskiego 31 jardów (36 rzemieślników) zajmowało się sieciami dziewiarskimi. W 1928 r. Zjednoczenie rzemieślników z New Usad rozpoczęło się od jednego przędzenia przędzy i tkania siatek oraz spółdzielni „Red Hard Worker”. Ten artel zaczął produkować sieci skrzelowe i kraba, torby na zakupy, narządy płciowe (dywany), różne tkaniny (meble, gonty do tapicerki ściennej, kredens umieszczony pod bokami odzieży zewnętrznej, płótno używane do produkcji płótna i butów górnych).
Przemysł regionu w przeddzień Wielkiej Wojny Ojczyźnianej koncentrował się na największej w regionie przędzalni lnu Turkan i rzemieślników. Wśród tych ostatnich był „Czerwony robotnik”.
Budynek fabryczny
Podczas wojny rozkazy wysyłano do artelu na front, więc sieci kamuflażowe robiono na drutach w Nowym Usadzie. Było kilka innych produktów.
We wczesnych latach powojennych przemiany strukturalne dotknęły cały lokalny przemysł. W 1956 r. Spółdzielnie rybackie zostały przekształcone w przedsiębiorstwa państwowe. Artel „Red Worker” stał się znany jako fabryka odzieży.
W trakcie naszych wypraw poszukiwawczych odwiedziliśmy starych mieszkańców wioski New Usad. Kobiety opowiadały o swoich trudach lat wojny. W końcu ktoś nie miał nawet 10 lat, ale pracował w artelu na równi z dorosłymi.
W latach przedrewolucyjnych prawie każdy dom miał krosno wykonane na zamówienie od lokalnego mistrza (kosztowało dużo pieniędzy). Obóz ten przechodził z pokolenia na pokolenie. Starsi uczyli młodszego rzemiosła tkackiego. Na maszynach tkano tkaniny na ubraniach, dywanikach, płótnach.
Artemyeva F.M.
Do naszych czasów te rzadkie maszyny w naszym regionie niestety nie przetrwały. Ale mieliśmy szczęście i jedna babcia Feoktista Michaiłowna Artemyeva pozostała obozem w XVIII wieku. Maszyna niestety nie jest w stanie roboczym, coś się zepsuło, ale coś po prostu zginęło i nie zostało przywrócone z powodu bezużyteczności, ale dała nam to w prezencie, za co bardzo jej dziękuję! Nie zna imienia mistrza, który dokonał tego krosna.
Krosno
Ale tradycje tkania domowego były przekazywane z pokolenia na pokolenie i przetrwały do dziś. Dzięki mistrzom staramy się przywrócić ten rodzaj rzemiosła i mamy nadzieję, że mamy szczęście!
