Trochę więcej o tyldach

Proponuję porozmawiać trochę więcej o lalkach z tkaniny. Mam całą kolekcję ludowych szmacianych lalek, prostych w produkcji, ale o starożytnej historii, które niosą w sobie tajemnice ochronne i ceremonialne. Znacznie później pojawiły się haftowane szmaciane lalki, a ostatnio (głównie dzięki Internetowi) fala tildomanii ogarnęła świat. Pisałem już o tyldach Olgi Arisep, także tych tajemniczych nieznajomych błysnęło tu i tutaj.

Nie trzeba dodawać, że te dziewczyny są bardzo charyzmatyczne, nie bez powodu szyją prawie wszędzie. Ale odkąd niedźwiedź wszedł na maszynę do szycia nawet w szkole, odnoszę podziw i dystans do wszystkiego, co związane jest ze wzorami. Pozostaje tylko podziwiać Tildy wykonywane przez rzemieślniczki.


Kim więc jest Tilda? Okazuje się, że wciąż jest młodą dziewczyną, prawie nastolatką. A jej matką jest norweska artystka Tone Finnanger..

Tone uszyła pierwszą zabawkę w swoim stylu w 1999 roku, a od tego czasu jej długie nogi ładne kobiety z twarzami pomalowanymi w skandynawskiej powściągliwości, triumfalnie maszerują dookoła świata w różnych strojach.

Jednak tyldy nazywane są nie tylko lalkami, ale także różnymi zwierzętami (królikami, kotami, jagnięcami, młodymi, ogólnie wszystkimi żywymi stworzeniami), wykonanymi według szkiców Tone. Wszystkie te zabawki łączy miękkość linii, pastelowe odcienie odzieży, twarze, przypominające lalki Waldorf z ich schematami. Wszystko to powoduje skojarzenia z komfortem, ciepłem i szczerością. To nie przypadek, że są one również uważane za zabawki wewnętrzne, które mogą osiedlić się w każdym zakątku domu. Aby uszyć prawdziwą tyldę, zaleca się zakup książki autora z wzorami i opisem pracy, a także zakup materiałów zaprojektowanych specjalnie dla tyldy (istnieją specjalne sklepy z tyldami).